Pacjenci z rakiem płuc, czy konieczne jest badanie MRD?

MRD (minimalna choroba resztkowa) lub minimalna choroba resztkowa to niewielka liczba komórek rakowych (komórek nowotworowych, które nie reagują lub są oporne na leczenie), które pozostają w organizmie po leczeniu raka.
MRD może być stosowany jako biomarker, a wynik pozytywny oznacza, że ​​po leczeniu nowotworu nadal można wykryć resztkowe zmiany chorobowe (komórki nowotworowe zostają znalezione, a pozostałe komórki nowotworowe mogą uaktywnić się i zacząć namnażać po leczeniu przeciwnowotworowym, co prowadzi do nawrotu choroby nowotworowej) choroby nowotworowej), natomiast wynik ujemny oznacza, że ​​po leczeniu nowotworu nie stwierdza się zmian resztkowych (nie stwierdza się obecności komórek nowotworowych);
Powszechnie wiadomo, że badanie MRD odgrywa ważną rolę w identyfikacji pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC) we wczesnym stadium, u których występuje wysokie ryzyko nawrotu, oraz w kierowaniu terapią uzupełniającą po radykalnym zabiegu chirurgicznym.
Scenariusze, w których można zastosować MRD:

Do operacyjnego wczesnego stadium raka płuca

1. Po radykalnej resekcji u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca we wczesnym stadium, dodatni wynik MRD sugeruje wysokie ryzyko nawrotu i wymaga ścisłej obserwacji.Zaleca się monitorowanie MRD co 3-6 miesięcy;
2. Rekomenduje się prowadzenie okołooperacyjnych badań klinicznych operacyjnego niedrobnokomórkowego raka płuca w oparciu o MRD i zapewnienie jak największej precyzji leczenia okołooperacyjnego;
3. Zalecić zbadanie roli MRD u obu typów pacjentów, z dodatnim i ujemnym genem kierowcy, osobno.

W miejscowo zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca

1. badanie MRD jest zalecane u pacjentów w całkowitej remisji po radykalnej chemioradioterapii miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca, co może pomóc w ustaleniu rokowania i opracowaniu dalszych strategii leczenia;
2. Zaleca się przeprowadzenie badań klinicznych terapii konsolidacyjnej opartej na MRD po chemioradioterapii, aby zapewnić jak najwięcej dokładnych opcji terapii konsolidacyjnej.
W przypadku zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca
1. Brakuje odpowiednich badań dotyczących MRD w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca;
2. Zaleca się wykrywanie MRD u chorych w całkowitej remisji po leczeniu systemowym zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca, co może pomóc w ocenie rokowania i sformułowaniu dalszych strategii terapeutycznych;
3. Zaleca się prowadzenie badań nad strategiami leczenia opartymi na MRD u pacjentów w całkowitej remisji, aby maksymalnie wydłużyć czas trwania całkowitej remisji, aby pacjenci mogli zmaksymalizować korzyści.

Można zauważyć, że ze względu na brak odpowiednich badań nad wykrywaniem MRD w zaawansowanym niedrobnokomórkowym raku płuca, zastosowanie wykrywania MRD w leczeniu chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca nie zostało jednoznacznie wskazane.
W ostatnich latach postępy w terapii celowanej i immunoterapii zrewolucjonizowały perspektywy leczenia pacjentów z zaawansowanym NSCLC.
Pojawiające się dowody sugerują, że niektórzy pacjenci osiągają długoterminowe przeżycie, a nawet oczekuje się, że osiągną całkowitą remisję za pomocą obrazowania.Dlatego przy założeniu, że niektóre grupy pacjentów z zaawansowanym NSCLC stopniowo osiągnęły cel długoterminowego przeżycia, monitorowanie nawrotów choroby stało się głównym problemem klinicznym i czy badanie MRD może również odgrywać w tym ważną rolę, zasługuje na zbadanie w dalszych badaniach klinicznych.