Wiadomości weterynaryjne: Postępy w badaniach nad grypą ptaków

Wiadomości 01

Pierwsze wykrycie podtypu H4N6 wirusa grypy ptaków u kaczek krzyżówek (Anas platyrhynchos) w Izraelu

Avishai Lublin, Nikki Thie, Irina Shkoda, Luba Simanov, Gila Kahila Bar-Gal, Yigal Farnoushi, Roni King, Wayne M Getz, Pauline L Kamath, Rauri CK Bowie, Ran Nathan

PMID: 35687561; DOI: 10.1111/tbed.14610

Wirus ptasiej grypy (AIV) stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia zwierząt i ludzi na całym świecie. Ponieważ dzikie ptactwo wodne przenosi AIV na całym świecie, badanie częstości występowania AIV w dzikich populacjach ma kluczowe znaczenie dla zrozumienia transmisji patogenów i przewidywania ognisk choroby u zwierząt domowych i ludzi. W niniejszym badaniu, podtyp H4N6 AIV został po raz pierwszy wyizolowany z próbek kału dzikich kaczek zielonych (Anas platyrhynchos) w Izraelu. Wyniki filogenetyczne genów HA i NA sugerują, że szczep ten jest blisko spokrewniony z izolatami europejskimi i azjatyckimi. Ponieważ Izrael leży na szlaku migracyjnym łączącym środkową Arktykę z Afryką, przypuszcza się, że szczep ten został prawdopodobnie wprowadzony przez ptaki wędrowne. Analiza filogenetyczna wewnętrznych genów izolatu (PB1, PB2, PA, NP, M i NS) wykazała wysoki stopień pokrewieństwa filogenetycznego z innymi podtypami AIV, co sugeruje, że w tym izolacie wystąpiła wcześniejsza rekombinacja. Podtyp wirusa AIV H4N6 charakteryzuje się wysoką rekombinacją, może zakażać zdrowe świnie, wiązać się z ludzkimi receptorami i w przyszłości może wywołać choroby odzwierzęce.

Wiadomości 02

Przegląd ptasiej grypy w UE, marzec-czerwiec 2022 r.

Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności, Europejskie Centrum ds. Zapobiegania i Kontroli Chorób, Laboratorium Referencyjne Unii Europejskiej ds. Grypy Ptasiej

PMID: 35949938; PMCID: PMC9356771; DOI: 10.2903/j.efsa.2022.7415

W latach 2021–2022 wysoce zjadliwa grypa ptaków (HPAI) była najpoważniejszą epidemią w Europie, z 2398 ogniskami ptasiej grypy w 36 krajach europejskich, co skutkowało ubojem 46 milionów ptaków. Między 16 marca a 10 czerwca 2022 r. w sumie 28 krajów UE/EOG i Wielka Brytania wyizolowały 1182 szczepy wysoce zjadliwego wirusa grypy ptaków (HPAIV) od drobiu (750 przypadków), dzikich zwierząt (410 przypadków) i ptaków w niewoli (22 przypadki). W okresie objętym przeglądem 86% ognisk drobiu było spowodowanych transmisją HPAIV, przy czym Francja odpowiadała za 68% wszystkich ognisk drobiu, Węgry za 24%, a pozostałe dotknięte kraje za mniej niż 2% każdy. Niemcy miały największą liczbę ognisk u dzikiego ptactwa (158 przypadków), następnie Holandia (98 przypadków) i Wielka Brytania (48 przypadków).

Wyniki analiz genetycznych sugerują, że wirus HPAIV, obecnie endemiczny w Europie, należy głównie do spektrum 2.3.4 b. Od ostatniego raportu odnotowano cztery zakażenia u ludzi wirusem H5N6, dwa wirusy H9N2 i dwa wirusy H3N8 w Chinach oraz jedno zakażenie u ludzi wirusem H5N1 w USA. Ryzyko zakażenia oceniono jako niskie dla populacji ogólnej i niskie do umiarkowanego dla osób narażonych zawodowo w UE/EOG.

 Wiadomości 03

Mutacje w resztach 127, 183 i 212 genu HA wpływają

Antygenowość, replikacja i patogenność wirusa grypy ptaków H9N2

Fan Menglu,Bing Lianga,Yongzhen Zhao,Tak, Zhang,Qingzheng Liu,Miao Tian,Yiqing Zheng,Huizhi Xia,Yasuo Suzukiego,Hualan Chen,Jihui Ping

PMID: 34724348; DOI: 10.1111/tbed.14363

Podtyp H9N2 wirusa grypy ptaków (AIV) jest jednym z głównych podtypów wpływających na zdrowie przemysłu drobiarskiego. W niniejszym badaniu wyizolowano z fermy drobiu dwa szczepy AIV podtypu H9N2 o podobnym podłożu genetycznym, ale różnej antygenowości, nazwane A/chicken/Jiangsu/75/2018 (JS/75) i A/chicken/Jiangsu/76/2018 (JS/76). Analiza sekwencyjna wykazała, że ​​JS/75 i JS/76 różniły się trzema resztami aminokwasowymi (127, 183 i 212) hemaglutyniny (HA). Aby zbadać różnice we właściwościach biologicznych między JS/75 i JS/76, wygenerowano sześć rekombinowanych wirusów metodą odwrotnej genetyki z A/Puerto Rico/8/1934 (PR8) jako łańcuchem głównym. Dane z testów ataku kurcząt i testów HI wykazały, że r-76/PR8 wykazywał najsilniejszą ucieczkę antygenową z powodu mutacji aminokwasów w pozycjach 127 i 183 genu HA. Dalsze badania potwierdziły, że glikozylacja w pozycji 127N wystąpiła w JS/76 i jego mutantach. Testy wiązania receptora wykazały, że wszystkie wirusy rekombinowane, z wyjątkiem mutanta z niedoborem glikozylacji 127N, łatwo wiązały się z receptorami humanoidalnymi. Kinetyka wzrostu i testy ataku myszy wykazały, że wirus glikozylowany 127N replikował się w mniejszym stopniu w komórkach A549 i był mniej patogenny u myszy w porównaniu z wirusem typu dzikiego. Zatem glikozylacja i mutacje aminokwasów w genie HA są odpowiedzialne za różnice w antygenowości i patogenności dwóch szczepów H9N2.

Źródło: Chińskie Centrum Zdrowia Zwierząt i Epidemiologii